the West side...

the West side…

Στα μονοπάτια της λάβας…

Καθώς κατευθύνεσαι προς το δυτικό άκρο του νησιού της Λέσβου η εικόνα αλλάζει. Χάνεται το πυκνόφυτο του τοπίου από λιόδεντρα και πεύκα που είχες συνηθίσει στην ανατολική πλευρά. Νομίζεις ότι έχεις βρεθεί σε μια σαβάνα, σε μια πέτρινη έρημο. Ηφαιστειακοί σχηματισμοί από δραστηριότητα που εκδηλώθηκε πριν 20 εκατομμύρια χρόνια, σφυρηλάτησαν μια άγρια εδαφική μορφολογία άλλοτε ειδυλλιακή, άλλοτε εκθαμβωτική μα πάντα μαγευτική. Ένα διεγερτικό, σχεδόν βάναυσο τοπίο για το οποίο η λέξη «τραχύ» δεν αρκεί. 

Μικρά χωριουδάκια, άλλοτε ορεινά και άλλοτε παραθαλάσσια. Με λιθόστρωτα στενά δρομάκια και παλιά μικρά σπίτια αλλά και επιβλητικά αρχοντικά που χαρακτηρίζονται από λιτή κομψότητα. Χτισμένα με πελεκητή πέτρα από μάστορες που με υπομονή και μεράκι λάξεψαν. Παλιά μοναστήρια που προκαλούν δέος, μικροσκοπικά ξωκλήσια φωλιασμένα σε κορφές λόφων...  

Όλα ανταγωνίζονται τα θαύματα της φύσης,  διεκδικώντας την προσοχή εκείνου που θα δοκιμάσει να περιπλανηθεί στη δυτική, "low profile" μεριά του νησιού.